Απέκτησα αυτό το εκπληκτικό βιβλίο πριν από αρκετό καιρό αλλά επειδή προηγούνταν άλλα για διάβασμα, αυτό περίμενε υπομονετικά στο ράφι. Το ξεκίνησα στις διακοπές του Πάσχα και ήταν και ο λόγος που άργησα να τελειώσω το «Χιόνι» του Παμούκ. Δε συνηθίζω να διαβάζω πολλά βιβλία ταυτόχρονα αλλά κάτι απροσδιόριστο μεταξύ περιέργειας και ανυπομονησίας με οδήγησαν να το ξεκινήσω. Και αυτή ήταν η αρχή του τέλους..
Ομολογώ πως ανέκαθεν με συγκινούσαν περισσότερο τα βιβλία που βασίζονταν σε μια αληθινή ιστορία, πόσο μάλλον αν πρόκειται για την ίδια τη συγγραφέα και την κόρη της. Στο βιβλίο αυτό, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, δεν με ενδιέφερε τόσο να μάθω το τέλος όπως στα περισσότερα που έχω διαβασει μέχρι σήμερα, αλλά να παρακολουθησω το ταξίδι που οδήγησε τη συγγραφέα ως εκεί. Και ήταν σίγουρα ένα πολύ δύσκολο ταξίδι. Στο βιβλίο αυτό μπλέκονται ο πόνος και η προσμονή, η ελπίδα και η απογοήτευση και είναι πάντα παρούσα η έντονη ψυχική κούραση της συγγραφέως που δεν μπορεί παρά να δίνι τα πάντα για το παιδί της.
Και τώρα λίγα βασικά στοιχεία… Το βιβλίο αυτό περιγράφει την περιπέτεια μιας όμορφης κοπέλας (της Πάουλα), κόρη της Ιζαμπέλ Αλιέντε. Η Πάουλα δυστυχώς υποφέρει από μια σπάνια ασθένεια η οποία τελικά την ρίχνει σε κώμα, βυθίζοντας τον περίγυρό της στη θλίψη. Η μητέρα της κατά τη διάρκεια της ασθένειάς της δε φεύγει στιγμή απ’ το πλευρό της και αποφασίζει να γράψει ένα «γράμμα» στην κόρη της για να της το δώσει όταν ξυπνήσει. Σε αυτό το γράμμα περιγράφεται η ζωή της οικογένειας από τη γιαγιά της μητέρας της μέχρι την ίδια την Πάουλα. Έτσι ο αναγνώστης μαθαίνει για όλα όσα συνέβησαν μέσα στα τελευταία 50 χρόνια στη Χιλή από κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, μέχρι πολύ προσωπικές λεπτομέρειες από τη ζωή της συγγραφέως.
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον ανάγνωσμα που παρασύρει τον αναγνώστη στη συμπόνια και την ελπίδα για ένα ευτυχισμένο τέλος. Παρόλο που είναι το πρώτο βιβλίο της Αλιέντε που διάβασα, έχω αποφασίσει να μελετήσω περισσότερο αυτή την πολύπλευρη και χαρισματική συγγραφέα και να παρουσιάσω – εννοείται – και άλλα έργα της. Καλή ανάγνωση λοιπόν..
Moumin's world 